W niniejszym artykule zostanie opisany problem zatrzymania prawa jazdy za wykroczenie prowadzenia samochodu w stanie po użyciu alkoholu z art. 87 § 1 k.w. oraz działań jakie należy podjąć aby spróbować odzyskać utracony dokument prawa jazdy.
Procedura zatrzymania prawa jazdy za wykroczenie z art. 87 § 1 k.w. wygląda zawsze tak samo. Podczas kontroli drogowej funkcjonariusz Policji rutynowo sprawdza stan trzeźwości kierującego. Jeżeli podczas rutynowej kontroli trzeźwości alkomat wskaże co najmniej wynik 0,10 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, wówczas funkcjonariusz Policji zatrzymuje kierującemu dokument prawa jazdy i wydaje pokwitowanie zatrzymania dokumentu.
Należy w tym miejscu podkreślić, iż w przypadku zatrzymania prawa jazdy za wykroczenie prowadzenia samochodu w stanie po użyciu alkoholu nie możesz dalej kontynuować jazdy. Oznacza to, że albo kierowany przez Ciebie pojazd zostanie odholowany na parking strzeżony lub możesz przekazać pojazd innej osobie, która posiada uprawnienia do kierowania pojazdami.
Następnie funkcjonariusz Policji w ciągu 7 dni wysyła do Sądu wniosek o wydanie postanowienia o zatrzymaniu prawa jazdy. Natomiast Sąd w ciągu 14 dni wydaje postanowienie o zatrzymaniu prawa jazdy lub odmawia zatrzymania prawa jazdy. Jeżeli Sąd uwzględni wniosek Policji i postanowi zatrzymać Ci prawo jazdy, to sytuacja zaczyna się komplikować. W tym miejscu nasuwają się pytania, co w tej sytuacji należy zrobić, jak działać w związku z zaistnieniem całego zdarzenia?
Jeśli Sąd wyda postanowienie o zatrzymaniu prawa jazdy, wówczas doręcza Ci odpis postanowienia listem poleconym na wskazany przez Ciebie adres. Od momentu odebrania postanowienia, masz 7 dni na złożenie zażalenia na postanowienie.
Jakie elementy powinno zawierać zażalenie na postanowienie Sądu o zatrzymaniu dokumentu prawa jazdy?
Na wstępie należy zaznaczyć, iż zażalenie na postanowienie wnosi się do tego samego Sądu, który wydał przedmiotowe zażalenie. Dla przykładu, jeżeli postanowienie wydał Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie, wówczas zażalenie należy wnieść także do Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy.
Po drugie należy wskazać, iż zażalenie wnosimy na postanowienie Sądu o zatrzymaniu prawa jazdy z dnia (dzień wydania postanowienia), a potem podstawę prawną. Podstawa prawna to art. 137 ust. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym.
Potem należy wskazać o co dokładnie wnosisz,
czyli o zmianę zaskarżonego postanowienia i zwrot dokumentu prawa jazdy.
Uzasadnienie zażalenia na postanowienie o zatrzymaniu prawa jazdy
Uzasadnienie najlepiej jest podzielić na 4 rozdziały czyli:
stopień społecznej szkodliwości czynu;
nieznaczny stopień zawinienia;
właściwości osobiste i Twój dotychczasowy sposób życia;
uzasadnienie zarzutu rażącej niewspółmierności środka karnego w postaci zatrzymania dokumentu prawa jazdy.
W rozdziale o stopniu społecznej szkodliwości należy opisać (jeżeli taka sytuacja faktycznie miała miejsce), że popełnione przez Ciebie wykroczenie charakteryzuje się niewielkim wpływem na bezpieczeństwo w ruchu drogowym. Dla przykładu, jeżeli w momencie kontroli drogowej na drodze nie poruszały się żadne inne samochody niż Twój, to podnieś tę okoliczność w zażaleniu. Tak samo jeśli droga, którą się poruszałeś była mało uczęszczaną drogą gminną, a nie drogą ekspresową czy autostradą, to również zamieść ten argument w zażaleniu. Jak widać w tym rozdziale bardzo wiele czynników wpływa na to czy niebezpieczeństwo jakie stworzyłeś w komunikacji było niewielkie czy nawet znikome.
Następnym rozdziałem w zażaleniu na postanowienie o zatrzymaniu prawa jazdy powinien być nieznaczny stopień zawinienia. Rozdział ten charakteryzuje się okolicznościami, które skłoniły Cię do popełnienia wykroczenia.
Pamiętaj, że okoliczności jakie opisujesz w zażaleniu muszą mieć oparcie w rzeczywistości. Jeżeli nie było nadzwyczajnej sytuacji, która spowodowała, że popełniłeś dane wykroczenie, to pomiń ten rozdział.
Kolejnym rozdziałem, jaki powinien znaleźć się w zażaleniu to właściwości osobiste oraz dotychczasowy sposób życia. W tym rozdziale należy opisać swoje życie prywatne i zawodowe oraz przede wszystkim dlaczego jest Ci potrzebny dokument prawa jazdy. Jeżeli dla przykładu osoba, której zatrzymano prawo jazdy jest przedstawicielem handlowym i rocznie pokonuje około 60 000 km, to wówczas należy opisać to w zażaleniu.
Na zakończenie należy podkreślić, że wszelkie sytuacje, do których niezbędny jest Ci dokument prawa jazdy należy podnieść w zażaleniu, ponieważ zwiększa to szanse, że Sąd uwzględni Twoje zażalenie i Ci zwróci prawo jazdy.
Zażalenie na postanowienie Sądu o zatrzymaniu prawa jazdy za wykroczenie prowadzenia pojazdu mechanicznego z art. 87 § 1 k.w. można pobrać klikając na poniższy link:
Zaszufladkowano do kategorii artykuły | Zgodnie z art. 444 § 1 Kodeksu postępowania karnego: „Od wyroku sądu pierwszej instancji stronom, a pokrzywdzonemu od wyroku warunkowo umarzającego postępowanie wydanego na posiedzeniu przysługuje apelacja, chyba że ustawa stanowi inaczej”.
Oznacza to, strony postępowania karnego mają prawo do złożenia apelacji od wyroku sądu pierwszej instancji, pokrzywdzonemu zaś prawo do złożenia apelacji przysługuje od wyroku warunkowo umarzającego postępowanie, który został wydany na posiedzeniu.
Zwrot „chyba, że ustawa stanowi inaczej” oznacza, że ustawa może przewidywać inny środek zaskarżenia niż apelacja, który przysługuje od wyroku Sądu I instancji. Przykładem takiej regulacji jest art. 506 § 1 Kodeksu postępowania karnego, który wskazuje, iż od wyroku nakazowego oskarżony i oskarżyciel mają prawo wniesienia sprzeciwu do Sądu, który wydał zaskarżony wyrok nakazowy.
Wyrok Sądu I instancji, o którym mowa w art. 444 § 1 Kodeksu postępowania karnego musi być wyrokiem nieprawomocnym, co oznacza, iż nie minął jeszcze termin do wniesienia apelacji.
Podkreślić należy również fakt, iż prawo do wniesienia apelacji przysługuje od wyroku Sądu I instancji. Wyrok jest jednym z orzeczeń wydawanych przez Sądy karne, który kończy postępowanie karne w I instancji. W związku z tym, prawo do wniesienia apelacji nie będzie przysługiwało od innych orzeczeń wydanych przez Sąd I instancji, np. od postanowienia czy zarządzenia.
Pomimo to, art. 426 § 1 Kodeksu postępowania karnego precyzyjnie wylicza orzeczenia, od których apelacja nie przysługuje. Zgodnie z w/w przepisem prawnym: „Od orzeczeń sądu odwoławczego oraz od orzeczeń wydanych przez Sąd Najwyższy nie przysługuje środek odwoławczy, chyba że ustawa stanowi inaczej”. Przytoczony fragment Kodeksu postępowania karnego jest konsekwencją obowiązującej w polskim prawie karnym procesowym zasady dwuinstancyjności postępowania karnego, której podstawą jest art. 176 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej: „Postępowanie sądowe jest co najmniej dwuinstancyjne”. Skutkiem owej reguły jest regulacja, która przewiduje, że od orzeczeń Sądu odwoławczego oraz od orzeczeń wydanych przez Sąd Najwyższy nie przysługuje prawo do wniesienia apelacji. Są to orzeczenia wydane przez Sąd odwoławczy na skutek wniesienia środka odwoławczego, jak i orzeczenia wydane w trakcie toczącego się postępowania odwoławczego.
Od wskazanego orzeczenia Sądu II instancji, nie przysługuje nam prawo wniesienia apelacji, ponieważ została wyczerpana droga postępowania zwyczajnego odwoławczego. Jednakże, w owej sytuacji możemy skorzystać z nadzwyczajnych środków zaskarżenia: kasacji bądź instytucji wznowienia postępowania, o ile zostaną spełnione przesłanki do ich wniesienia określone w Dziale XI Kodeksu postępowania karnego.
Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia również wskazuje, że „Od wyroku sądu pierwszej instancji służy stronom apelacja, chyba że ustawa stanowi inaczej” – art. 103 § 1. Ponadto, przy rozpoznaniu środka odwoławczego w postępowaniu w sprawach o wykroczenia stosuje się odpowiednio art. 426 § 1 Kodeksu postępowania karnego, zgodnie z art. 109 § 2 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
Autor: Adwokat Mariusz Stelmaszczyk i Aplikant Adwokacki Edyta Gorczyńska
kontakt: kom. + 48 697 053 659 oraz tel. 22 629 00 36
Zaszufladkowano do kategorii artykuły |